60 سال با خودروهای موتور وسط، از لامبورگینی میورا تا AMG One

حدود شش دهه از ساخت اولین خودروی جاده‌ای موتور وسط می‌گذرد، پس بیایید باهم نقاط اوج این ترکیب رؤیایی را مرور کنیم.

بونه Djet سال ۱۹۶۱

همه‌چیز از اینجا آغاز شد. این خودروی اسپرت فرانسوی که توسط «رنه بونه» طراحی شد، اولین خودروی جاده‌ای موتور وسط جهان بود. Djrt از پیشرانه و گیربکس رنو استفاده می‌کرد و پس‌ازاینکه بونه دچار مشکلات مالی شد، ماترا این شرکت را خرید و تولید نسخهٔ جدید آن را با تغییراتی از آوریل ۱۹۶۵ از سر گرفت.

فورد GT40 سال ۱۹۶۵

زمانی که فورد در سال ۱۹۶۳ در تلاش برای خرید فراری ناکام ماند، با ساخت خودرویی که ایتالیایی‌ها را در مسابقات لمانز شکست داد تلافی کرد. GT40 چهار بار این کار را انجام داد و در اواخر سال ۲۰۱۹ فیلم هیجان‌انگیزی بر اساس این ماجرا اکران شد.

لامبورگینی میورا سال ۱۹۶۶

پروتوتایپ لامبورگینی میورا در نمایشگاه ژنو ۱۹۶۶ رونمایی شد و یکی از اولین سوپراسپرت‌های موتور وسط تاریخ لقب گرفت. این ماشین به پیشرانهٔ ۳.۹ لیتری V12 مجهز بود و طی هفت سال ۷۶۳ دستگاه از آن ساخته شد.

پورشه ۹۱۴ سال ۱۹۶۹

هرچند ۹۱۴ مورد نفرت دوستداران پورشه بود اما رانندگی بسیار خوبی داشت. این خودرو به نسخهٔ تقویت‌شدهٔ پیشرانه‌های تخت هوا خنک ۱.۷ لیتری، ۱.۸ لیتری و ۲ لیتری فولکس‌واگن ۴۱۱ مجهز شده بود. از ۹۱۴ بیش از ۱۰۰ هزار دستگاه ساخته شد.

فیات X1/9 سال ۱۹۷۲

X1/9 که توسط برتونه طراحی شد، اولین خودروی موتور وسط ارزان‌قیمت بود و به همین دلیل، از یک پیشرانهٔ ۱.۳ لیتری استفاده می‌کرد و حداکثر سرعت آن تنها ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت بود. البته این فیات از سال ۱۹۷۸ به پیشرانهٔ قوی‌تر ۱.۵ لیتری مجهز شد.

فراری باکسر سال ۱۹۷۳

فراری که از موفقیت خارق‌العادهٔ لامبورگینی میورا غافلگیر شده بود، مجبور شد با یک مدل موتور وسط دوازده سیلندر به رقیب هم‌وطن پاسخ دهد. این خودرو به یک پیشرانهٔ ۴.۴ لیتری تخت مجهز شده بود و به همین دلیل باکسر نام گرفت. فراری باکسر می‌توانست به حداکثر سرعت ۲۷۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.

لامبورگینی کانتاش سال ۱۹۷۴

یک سال پس از اولین سوپرکار موتور وسط فراری، کانتاش با طراحی خیره‌کننده معرفی شد. این سوپراسپرت افسانه‌ای با پیشرانهٔ V12 به مدت ۱۶ سال روی خط تولید دوام آورد تا اینکه در سال ۱۹۹۷ جای خود را به دیابلو داد.

ب‌ام‌و M1 سال ۱۹۷۹

M1 اولین محصول بخش M ب‌ام‌و و همین‌طور اولین خودروی موتور وسط این شرکت بود. این ماشین به پیشرانهٔ سنتی ۳.۵ لیتری شش سیلندر خطی ب‌ام‌و مجهز شد که ۲۸۰ ماندالا قدرت داشت. M1 فقط در دو سال تولید و تنها ۴۵۶ دستگاه از آن ساخته شد.

رنو ۵ توربو سال ۱۹۸۰

رنو ۵ توربو برای مسابقات رالی ساخته شد اما به خاطر قوانین مسابقات، نسخهٔ جاده‌ای آن‌هم تولید شد. در این مدل، یک پیشرانهٔ ۱.۴ لیتری چهار سیلندر با ۱۶۰ ماندالا قدرت پشت سر راننده قرار گرفته بود. از رنو ۵ توربو ۱,۸۲۰ دستگاه ساخته شد و در سال ۱۹۸۳ نسخهٔ جدیدی از آن با نام توربو II به تولید رسید.

فراری F40 سال ۱۹۸۷

F40 را باید برترین فراری تاریخ دانست. این آخرین خودروی مارانلو بود که پیش از مرگ انزو فراری توسعه یافت و رونمایی شد. F40 به مناسبت چهل‌سالگی فراری ساخته شد و به لطف پیشرانهٔ V8 توئین توربو با ۴۸۵ ماندالا قدرت، اولین فراری بود که می‌توانست به سرعت بیش از ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت برسد.

هوندا NSX سال ۱۹۹۰

هوندا ترکیب موتور وسط را با قابلیت اطمینان، قابلیت استفادهٔ روزمره و پرفورمنس شگفت‌انگیز ارتقاء داد. این خودرو رانندگی بهتری از فراری ۳۴۸ هم‌دورهٔ خود داشت و با پیشرانهٔ ۳ لیتری V6، نقطهٔ عطفی در تاریخ سوپراسپرت‌های موتور وسط محسوب می‌شد.

بوگاتی EB110 سال ۱۹۹۱

این هیولا با پیشرانهٔ V12 چهار توربوی ۶۰ سوپاپه ۵۵۰ اسب بخاری که از طریق یک گیربکس شش سرعته به هر چهارچرخ نیرو می‌داد، بسیار شگفت‌انگیز بود. البته EB110 بسیار گران‌قیمت بود و به همین دلیل تا پیش از ورشکستگی بوگاتی، تنها ۱۳۹ دستگاه از آن ساخته شد.

جگوار XJ220 سال ۱۹۹۲

XJ220 در ابتدا با پیشرانهٔ V12 و چهارچرخ محرک معرفی شد اما در نسخهٔ تولیدی به خودرویی V6 توئین توربو محرک عقب تبدیل شد. بااین‌حال، به لطف ۵۵۰ ماندالا قدرت، می‌توانست به سرعت ۳۴۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. از این ماشین فقط ۲۷۴ دستگاه ساخته شد.

مک‌لارن F1 سال ۱۹۹۲

به نظر می‌رسد دیگر هیچ‌گاه خودرویی شبیه مک‌لارن F1 ساخته نشود. از این ماشین تنها ۱۰۶ دستگاه ساخته شد که فقط ۶۴ دستگاه آن‌ها جاده‌ای بودند. در سینهٔ F1 نیروگاه V12 تنفس طبیعی ب‌ام‌و قرار گرفته بود که با تولید ۶۳۵ ماندالا قدرت، امکان دستیابی به سرعت ۳۸۶ کیلومتر بر ساعت را فراهم کرد.

پورشه باکستر سال ۱۹۹۶

پورشه که در آستانهٔ ورشکستگی بود، تصمیم گرفت با ساخت یک رودستر مقرون‌به‌صرفه، به سطح پایین‌تر بازار حرکت کند. باکستر با پیشرانه‌های شش سیلندر تخت و هندلینگ عالی، به ناجی پورشه تبدیل شد.

فراری انزو سال ۲۰۰۲

همه تصور می‌کردند F60 نام پرچم‌دار جدید فراری باشد اما زمانی که معرفی شد نام بنیان‌گذار فراری را داشت. انزو سوپرکاری فوق‌العاده و گران‌قیمت با پیشرانهٔ ۶ لیتری V12 تنفس طبیعی بود که ۶۵۰ ماندالا قدرت داشت.

کونیگزگ CC8S سال ۲۰۰۲

CC8S خودرویی بود که همه‌چیز را برای کونیگزگ آغاز کرد. هدف این شرکت ساخت خودرویی بود که بتواند رکورد سرعت ۳۸۶ کیلومتر بر ساعت مک‌لارن F1 را بشکند و هرچند ادعا می‌کرد چنین کاری با CC8S ممکن است اما هرگز به‌صورت رسمی تأیید نشد.

لامبورگینی گالاردو سال ۲۰۰۳

گالاردو آغازگر عصر جدیدی برای لامبورگینی بود. این خودرو به‌عنوان اولین محصول تولیدی سنت آگاتا با پیشرانهٔ V10، تا زمانی که در سال ۲۰۱۴ از روی خط تولید کنار رفت، با بیش از ۱۴ هزار دستگاه، به پرفروش‌ترین لامبورگینی تاریخ تبدیل شد.

پورشه کاررا GT سال ۲۰۰۴

پورشه پیشرانه‌ای V10 را در سال ۱۹۹۲ برای تیم فرمول یک فوتورک ساخته بود اما پس‌ازاینکه برنامه‌های فرمول یک شرکت لغو شد، این موتور در سینهٔ سوپرکاری به اسم کاررا GT قرار گرفت. درحالی‌که ساخت ۱,۵۰۰ دستگاه از این ماشین برنامه‌ریزی شده بود، نهایتاً فقط ۱,۲۷۰ دستگاه تولید شد.

بوگاتی ویرون سال ۲۰۰۵

پس از چندین سال، بوگاتی ویرون نهایتاً با دستیابی به سرعت ۴۰۵ کیلومتر بر ساعت، رکورد مک‌لارن F1 را شکست. این ماشین با نیروگاه ۸ لیتری W16 چهار توربو، یک شاهکاری مهندسی و اولین خودروی تولیدی با ۱۰۰۰ ماندالا قدرت بود.

پورشه ۹۱۸ سال ۲۰۱۳

پورشه ۹۱۸ به همراه فراری لافراری و مک‌لارن P1، از آغازگران دوران هایپرکارهای هیبریدی بود. این خودرو به لطف یک پیشرانهٔ ۴.۶ لیتری V8 تنفس طبیعی به همراه دو موتور الکتریکی که مجموعاً ۸۸۷ ماندالا قدرت تولید می‌کرد، می‌توانست در کمتر از ۲۰ ثانیه به سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد.

شورلت کوروت سال ۲۰۲۰

نسل هشتم کوروت که در جولای ۲۰۱۹ رونمایی شد، برای اولین بار در تاریخ، ترکیب موتور جلو را کنار گذاشت. این ماشین پرفورمنسی فوق‌العاده را با قیمتی بسیار مناسب ارائه می‌کند که تا پیش‌ازاین سابقه نداشته و این مهم فقط به لطف ترکیب موتور وسط حاصل شده است.

مرسدس AMG One سال ۲۰۲۲

AMG One را به‌واقع باید یکی از دیوانه‌وارترین خودروهای موتور وسط تاریخ دانست. خاص‌ترین ویژگی این ماشین استفاده از پیشرانهٔ ۱.۶ لیتری V6 توربوشارژ فرمول یک است که با همراهی چهار موتور الکتریکی، مجموع قدرت را به ۱۰۶۳ ماندالا می‌رساند.

منبع: پدال